Kosy raz jeszcze.

Kiedyś namiętnie czytałam "Przekrój". Od deski do deski a więc i ostatnia stronę, na której była rubryka "Humor z zeszytów szkolnych". Szczególnie utkwił mi w pamięci, nie wiedzieć, czemu ten "Jesienią w Górach Sowich kukiełki już nie kukają a podwieczorki staja się coraz chłodniejsze". O tym, że na Warmię jesień już zawitała świadczą nie tylko chłodniejsze "podwieczorki”, ale i poranki z temperaturą +2, a na łąkach za bagnem dzisiaj był szron, wiec pewnie -1. W ciągu dwóch dni poprzedzających ten spadek temperatury odleciały niemal wszystkie żurawie i gęsi. Na jeszcze trochę zostały na przykład kopciuszki

 i pierwiosnki. 

Natomiast ci, którzy raczej będą u nas zimować, ostro zabrali sie za budowanie tkanki tłuszczowej, która pozwoli przetrwać im najgorsze mrozy, czyli po prostu za jedzenie. We wtorek rano postanowiłam sprawdzić, co tam słychać u bobrów. Okazało się, że całkiem niedawno spuściły kilka brzóz, jednego sporego dęba i drugiego napoczęły. 

Żeby je podejrzeć musiałabym usiedzieć w jednym miejscu 2,5 godziny. Jak na razie nie da się. Kiedy wracałam, na zachód leciało duże stado gęsi. 

Jakoś tak mi było mało i koło 16.00 włączył mi się, jak mawia znajoma Zosia, szwędacz. Jak mi się nie uda zrobić jakiegoś fajnego zdjęcia na łące czy w lesie to szwendam się sie wokół domu i zawsze coś sie trafi. Od kilku dni w pobliżu stawu słyszałam ostrzegawcze gdakanie kosa, więc może ... . Oczywiście, że tak siedział w czarnym bzie za drogą i co kilka minut przylatywał na rosnący na mojej łące głóg. 

Popołudniowy cień w tym miejscu nie pozwalał na dobre zdjęcia. Udało mi sie trochę więcej następnego dnia. Schowałam sie klonowych gałęziach bliżej wspomnianego głogu i wtedy okazało sie, że przylatuje tam cała kosia rodzina. Mama kosowa, tata kos, dwie młode kosówki i jeden kosik. Że było ich pięcioro to wiem na pewno, bo był taki moment, że przyleciały wszystkie na raz. Dorosłe od młodych można odróżnić po kolorze dzioba a samce od samiczek po kolorze upierzenia. Zjadłszy kilka głogowych owoców młode wycofywały sie bokiem na czarny bez a rodzice, rodzice przelatywali korytarzem wśród liści obok mnie, żeby pokazać, że wiedzą o mojej obecności i sprawdzić, czy czasem czegoś nie kombinuję.

Fajnie jest wiedzieć, że mimo obecności w tej okolicy trzech sprytnych kotów i co najmniej jednej wiewiórki udało sie kosom wyprowadzić aż trzy młode. No cóż, jesień! Na Warmii podobnie jak w Górach Sowich "kukiełki już nie kukają”, ale kosy trzymają sie mocno.